La Mostra Di Drive-In Italiana

Categorie : allround achtergrond

Genre : drive-in dj

The Italian Drive-In Show

Een complete Drive-in Show die uw gehele avond kan vullen met Italiaanse muziek.
Een spetterende show met een spraakmakende DJ die door een ruime ervaring altijd de juiste plaat op het juiste moment weet te draaien.


U heeft de keuze uit de volgende repertoire invullingen:


Italiaanse Top 40 Muziek
De Italiaanse muziek staat bekend als sfeermuziek, en ondanks dat de taal wereldwijd niet door heel veel mensen wordt gesproken, slaat hij muzikaal gezien enorm aan.
Mensen dromen weg bij woorden die ze misschien niet kennen, maar die ze aanspreken vanwege de klanken, die zomers en tegelijkertijd rustgevend werken.
In andere landen worden Italiaanse composities graag nagemaakt, maar dan met eigen gemaakte teksten.
In Nederland is Marco Borsato daarvan het bekendste voorbeeld.
Dit geeft aan dat de rustige composities wereldwijd tot de verbeelding spreken.
De gitaar is een instrument dat in Italiaanse muziek graag wordt gebruikt.
Men gebruikt dit echter heel anders dan in bijvoorbeeld de westerse rockcultuur.
In Italiaanse muziek speelt de gitaar, vaak een akoestische, rustige hoge achtergrondtonen.

Zoals:
Andrea Bocelli, Alessandro Safina, Ricardo Cocciante, Paolo Conte, Tiziano Ferro, Laura Pausini, Eros Ramazzotti, Alessandro Saffina, Umberto Tozzi etc.


Italo Disco:
In 1983 is de term Italo Disco geboren.
De Duitse platenmaatschappij van BERNHARD MIKULSKI (ZYX) bracht het dubbelalbum uit de serie "Best of Italo Disco".
Alhoewel de term in datzelfde jaar al via de Haagse Radiopiraten en een enkel platenlabel in Italie (Milaan) werd gebruikt hebben zij het woord ‘Italo’ de wereld ingejaagd.
Natuurlijk is ‘Italo’ bekend als ‘komt uit Italie’.
Echter de MIKULSKI-company heeft voor het eerst de gecombineerde term ITALO DISCO geïntroduceerd.

Zoals:
Mauro Malavasi, Tantra, Celso Valli, Claudio Simonetti, Giancarlo Meo,


Italiaanse Volksmuziek en Nostalgische Muziek:
De muziek, die zich van Mesopotamië uit naar Z.O.-Europa verspreidde, tussen 2000 en 1000 vC, was homofoon en heptatonisch.
De melo­die was meestal gebouwd volgens tetrachorden die in modi gegroepeerd waren.
Zij was rijk aan melis­matische versieringen.
Op melodisch-ritmische sche­mata (râga der Indiërs, nomos der Grieken) werd een improvisatie-variatiekunst uitgeoefend.
Naar­mate zich deze Oosterse cultuur in Europa verspreidde, werd zij beïnvloed door specifieke Europese concepties.
Melodie en ritme werden vereenvoudigd en gerationaliseerd.
De melismen verdwijnen.
Het aantal modi wordt steeds geringer.
De modaliteit wordt allengs door het tonaliteitsbegrip vervangen.
Europa ziet af van de melodische en ritmische ver­scheidenheid en subtiliteit van het oosten.
Daarentegen ontstaat er langzamerhand de meerstemmig­heid.

Zoals:
Al Caiola, Benjamino Gigli, Cantannu Cantu, Carmelo Zappulla, Diego Carpitella, Franco Bagutti, Marino Marini, Orello Profazio, Raoul Casadei, Tony Santagata etc.