Laura Pausini (I)

Categorie : internationaal

Genre : italiaans internationaal

Demo Materiaal: x

Laura Pausini (Faenza, Ravenna, 16 mei 1974) is een Italiaanse zangeres die immens populair is in de Italiaans- en Spaanssprekende wereld.
Ze heeft ook veel aanhang in Nederland.
Ze zingt vooral romantische liedjes, niet alleen in het Italiaans maar ook in het Spaans, Portugees (met Gilberto Gil) en Engels.
Zij heeft een warme krachtige stem met een groot stembereik.
Haar nummers gaan vooral over de liefde, maar Laura zingt ook over vrede, armoede en racisme.


Bio:

Pausini groeide op in Solarolo.
Ze is door haar ouders opgeleid in het zingen.
Vader Fabrizio Pausini liet haar als barpianist en zanger kennismaken met songs van Tina Turner, Barbra Streisand en Ella Fitzgerald.
Op haar achtste trad ze op bij een verjaardagsfeest en vanaf toen wist zij dat op het podium haar toekomst lag.
Na de basisschool besloot Pausini naar de Italiaanse kunstacademie Liceo Artistico di Faenza te gaan.
Haar eerste album I Sogni di Laura nam ze vervolgens in 1987 in eigen beheer op.
Ze werd daarmee officieel ontdekt door producer Angelo Valsiglio.
Op 25 februari 1993 stond hij tijdens het jaarlijkse San Remo-festival aan de wieg van deze ster in wording. Met het nummer La Solitudine won de toen 18-jarige Pausini het festival.
Dit nummer sloeg ook aan in Nederland en vormde daarmee haar internationale doorbraak.
La solitudine werd door Paul de Leeuw vertaald tot Ik wil niet dat je liegt, dat - net als het origineel - ook op nummer 1 kwam.
Haar eerste commerciële album, Laura Pausini, verscheen ook in 1993 bij Warner Music.

In 1994 nam Pausini voor de tweede maal deel aan het San Remo-festival, dit keer met het nummer Strani Amori waarmee ze op de derde plaats eindigde.
Haar tweede album Laura verscheen rond diezelfde periode en werd een groot succes in bijna veertig landen.
Ook Spaanstalige landen toonden intussen interesse in Pausini, zodat de zangeres besloot om een geheel Spaanstalig album op te nemen.
Het werd een plaat met de beste nummers van haar eerste twee Italiaanstalige albums en verscheen eind 1994 in de Spaanstalige wereld, alwaar het een gigantisch succes werd.

Aan haar management veranderde vervolgens het een en ander.
Marco Marrati, die Pausini begeleidde vanaf het moment dat ze een ster werd, bleek grote delen van het verdiende geld in zijn eigen zakken te laten verdwijnen.
Ook vond hij de zangeres enkel goed voor het inzingen van 'door anderen gekozen' liedjes en liet hij haar niet ontwikkelen als liedjesschrijver, wat wel haar ambitie was.
Na flink wat confrontaties was Pausini in 1996 klaar om met een schone lei te beginnen en begon zij na een kleine pauze vol goede moed aan een nieuw album.
Gedurende zes maanden hield zij zich bezig met de realisatie van dit album, dat in het Italiaans en het Spaans zou verschijnen.
Ook kwamen er drie liedjes in het Portugees uit, die in Brazilië op de Italiaanse versie stonden.

Het album werd in september door Warner Music uitgebracht, in het Italiaans onder de titel Le Cose Che Vivi, in het Spaans als Las Cosas Que Vives.
De plaat bereikte wereldwijd de hoogste plaatsen van vele hitlijsten.
Nog voor het eind van het jaar ging Pausini voor de allereerste keer op wereldtournee.
De succesvolle Laura Pausini World Tour 96/97 bracht de zangeres naar de verste uithoeken van de wereld. Tijdens de tour deed de zangeres inspiratie op voor een nieuw album. Rond kerst 1997 gaf de zangeres een exclusief optreden voor Paus Johannes Paulus II in het Vaticaan.

In 1998 besteedde Pausini aandacht aan haar vierde plaat.
Voor schrijfsessies en opnames vloog zij over naar New York en Los Angeles.
Het album werd in oktober van dat jaar door Warner Music over meer dan vijftig landen verspreid.
Net als de vorige cd opnieuw in een Italiaanse en een Spaanse versie, respectievelijk La Mia Risposta en Mi Rispuesta.
Het album was - in tegenstelling tot Pausini's eerdere materiaal - een stuk persoonlijker.
Ook ontpopte zij zich met deze plaat al redelijk als songwriter.

Laura PausiniOm de plaat te ondersteunen ging Pausini in 1999 opnieuw op wereldtournee.
Verder maakte ze in dat jaar een uitstapje naar de Engelse taal: ze nam de soundtrack van de speelfilm Message In A Bottle, met Kevin Costner in de hoofdrol, voor haar rekening.
Het desbetreffende nummer heette One More Time en werd geschreven door zanger Richard Marx.
Na een pauze begon Pausini in 2000 te werken aan haar vijfde album.
In het september verscheen het album onder de titels Tra Te E Il Mare (Italiaans) en Entre Tu y Mil Mares (Spaans) en werd opnieuw een bestseller.

Deze keer werd er geen wereldtournee aan het nieuwe album verbonden.
Pausini had inmiddels diverse aanbiedingen gekregen om een geheel Engelstalig album op te nemen.
Het plan werd alleen telkens verschoven, aangezien de zangeres er nog niet aan toe was.
In 2001 bleek Pausini genoeg succesvol materiaal te hebben om een verzamelalbum te vullen.
Naast bekend werk, nam Pausini voor dit project enkele nieuwe nummers op.
Het album verscheen in oktober, wederom in een Italiaanse (E Ritorno Da Te - The Best Of) en een Spaanse versie (Volveré Junto A Ti).

Eind 2001 begon Laura aan een nieuwe wereldtournee, die tot halverwege 2002 duurde.
Na de tour vloog Pausini naar de Verenigde Staten om dan eindelijk haar eerste Engelstalige album op te nemen.
Ze verbleef er een half jaar voor het opnemen van liedjes en voor het opdoen van indrukken van de Amerikaanse bevolking en haar cultuur.
Om de kans op een doorbraak in Amerika te vergroten, werden voor het album diverse bekende Amerikaanse producers en liedjesschrijvers aangetrokken.
In november werd het album onder de naam From The Inside uitgebracht in de VS en in Canada.
De eerste single van het album was Surrender.
Daarmee behaalde Pausini de eerste plaats van de Amerikaanse dancecharts.
Pausini baalde echter van het feit dat de single overal in Amerika te horen was in diverse remixen, maar niet in de originele versie.
Zij werd in de VS gezien als dance-artiest, terwijl ze dat dus niet was.
Haar Amerikaanse platenlabel beloofde haar vervolgens op een andere manier neer te zetten.

Aanvankelijk was From The Inside enkel voor de VS en Canada bestemd, omdat dat Pausini in Noord-Amerika nog niet was doorgebroken.
Toch werd het album door veel mensen geïmporteerd via internet.

Om haar fans tegemoet te komen, werd From The Inside begin 2003 alsnog in Europa en Japan uitgebracht. Ze behaalde er redelijke successen mee, maar mensen zagen Pausini toch liever Italiaans of Spaans zingen, dat was een feit.
Op 8 maart 2003 kreeg Pausini voor de totale verkoop een diamanten plaat uitgereikt.
Er waren tot dan toe, wereldwijd minimaal 25 miljoen albums verkocht.

In de VS werd intussen - geheel tegen Pausini's zin - opnieuw een single met diverse remixen uitgebracht, waarmee ze opnieuw de dancecharts besteeg.
Pausini zette daarop alle promotie die voor de VS nog op het programma stond stop.
Ze keerde terug naar Italië en trad tijdelijk uit de spotlights.
Haar volgende album verscheen in oktober 2004: Resta In Ascolto was de Italiaanse persing, Escucha de Spaanse.
Op 23 november 2004 kreeg Pausini tijdens opnames van het televisieprogramma All You Need Is Love de Life Time Music Award voor de verkoop van 1 miljoen exemplaren van haar tot dan toe verschenen albums in de Benelux.

Tijdens de tournee ter promotie van haar nieuwe album werden opnames gemaakt voor de live cd/dvd Laura Pausini - Live In Paris '05 die in november 2005 door Warner Music werd uitgebracht.
Eind 2005 won Laura Pausini de Latin Grammy voor Best Female Pop Album of the Year.
Niet veel later, begin 2006, won ze de Grammy voor Best Latin Pop Album.
Rond diezelfde tijd werd ze ook genomineerd voor vier Lo Nuestro Awards, waarvan ze er één mee naar huis mocht nemen.
In het najaar van 2006 heeft Laura het coveralbum Io Canto / Yo Canto uitgebracht.

In 2007 gaf ze als eerste vrouw een solo-concert in het San Siro in Milaan.
Hier werden een cd en dvd van uitgebracht, beide met de naam San Siro 2007.

Het album Primavera in Anticipo werd op 14 november 2008 tegelijk in 47 landen uitgebracht.